17 września 1939 to data tragiczna i jakże wymowna w dziejach narodu polskiego. Od 1 września musieliśmy stawiać czoła nazistowskiemu najeźdźcy zza Odry i pomimo deklaracji pomocy ze strony Anglii i Francji pozostaliśmy na polach bitwy całkowicie osamotnieni. Mija 17 dni i kolejny cios! Jakże dramatyczny dla tak wyczerpanego już walką społeczeństwa polskiego! Wschodnią granicę Polski przekracza Armia Czerwona, której Polacy nie mogą traktować jak wroga i podejmować z nią walki. Mówią, że muszą wziąć w obronę uciskaną przez Polaków mniejszość białoruską i ukraińską. To kolejne kłamstwo historyczne, z którym musi zmagać się nasz naród. A co było później? Rząd polski udaje się na emigrację, we Francji formułuje się nowy gabinet, a dla nas… znowu znikąd pomocy…

Po kampanii wrześniowej rozpoczyna się „dziwna wojna” podczas której alianci i naziści szykują się do wojny na wielką skalę, wojny, która już podczas jej trwania otrzymała miano światowej.

Gdy spojrzymy na bilans jej strat, na liczbę, zatrważającą liczbę ofiar, zadajemy sobie pytanie czy warto było? Czy warto…?

Nie możemy cofnąć czasu, nie zdołamy zmienić przeszłości, ale dzięki temu, że jesteśmy tu i teraz - naszym obowiązkiem jest pamiętać, gdyż „przeszłość zachowana w pamięci jest częścią teraźniejszości”.

17 września został przez Sejm RP uznany Dniem Sybiraka. W tym roku po raz jedenasty obchodzimy to święto w Polsce. W tym dniu winniśmy być myślami z rodakami, którzy przeszli Golgotę Wschodu lub zostali na nieludzkiej ziemi.

Młodzież naszej szkoły upamiętnia takie rocznice, takie święta, takie obchody. To nasz patriotyczny obowiązek. Nie mogło więc zabraknąć naszej delegacji na uroczystościach w dniu 17 września w Jaśle. Szkołę reprezentowali uczniowie klasy III b: Karolina Mroczka, Karolina Sławniak oraz Szymon Potera pod opieką Pana Jacka Sirego oraz Pani Aneta Kowalkowskiej.

Pamiętamy. Będziemy pamiętać.

Aneta Kowalkowska